W dniu 13 listopada br. odbył się wykład na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Adama Mickiewicza.
W ww. wykładzie uczestniczyli uczniowie klasy 7c oraz klasy 8a wraz z wychowawcami –p. Bartoszem Olkiem oraz p. Anną Chwedoruk.
Problem fałszowania pieniędzy jest tak stary jak pieniądze. Nawet obecnie używane banknoty ulegają ciągłej modernizacji (np. banknot 200 zł w lutym 2016), która jest formą wyścigu zbrojeń miedzy fałszerzami a mennicami. Wraz z rosnącą ilością oraz złożonością zabezpieczeń zwiększa się poziom trudności wykonania banknotów oraz ich weryfikacji. Technologia ciągle się rozwija i nawet na powszechnie dostępnym sprzęcie można nielegalnie drukować podrobione banknoty, które na pierwszy rzut oka nie różnią się od oryginałów. Przy większym wysiłku można nawet podrobić inne zabezpieczenia i właściwie nie ma fizycznych ograniczeń na dokładność fałszerstwa. Zastanawiając się nad przyszłością systemów płatniczych oraz postępu technologicznego należy wziąć pod uwagę scenariusz, w którym fałszowanie pieniędzy niezależnie od ich zabezpieczeń stanie się równie łatwe i dostępne jak w dniu dzisiejszym zdobycie i obsługa drukarki biurowej. Taki scenariusz jest realny jeżeli pozostaniemy w świecie rządzonym prawami fizyki klasycznej. Pieniądze kwantowe, wymyślone jako ciekawostka przez Wiesnera w latach siedemdziesiątych XX wieku, rozwiązują niektóre problemy z którymi mierzą się współczesne waluty. Banknoty kwantowe są niemożliwe do podrobienia ze względu na prawa mechaniki kwantowej, które zabraniają ich idealnego kopiowania lub oczytania nieznanej z góry informacji. Rozwiązuje to problem fałszerstwa, gdyż żeby coś skopiować trzeba to odczytać.
W trakcie wykładu uczniowie dowiedzieli się czym są oraz jak wykonać banknoty kwantowe, poznali ich własności fizyczne i zastanawiali się nad przyszłością środków płatniczych.
Anna Chwedoruk
